کفپوش اپوکسی و پلی یورتان چیست؟

در این مقاله شیدارک شما را با کفپوش اپوکسی و پلی یورتان (Epoxy, Polyurethane flooring)، مشخصات فنی و کلیات آنها آشنا خواهد کرد.

آشنایی و مشخصات فنی کفپوش اپوکسی

در این مقاله واژه اپوکسی، سیستمهای کفپوش اپوکسی، تفاوتهای آن با کفپوش رویه پلی یورتان و مشخصات فنی آنها توضیح داده می شود. جهت اطلاعات بیشتر در قسمت های مختلف در جمله ها از واژه های فنی انگلیسی رایج نیز استفاده شده است.

اپوکسی Epoxy به بیان کلی یک چسباننده، پلاستیک، رنگ و یا دیگر موادی در این خصوص می باشد که از رده خاصی از پلیمرهای سینتتیک ترموستینگ synthetic thermosetting polymers (تجزیه ناپذیر در برابر گرما) که حاوی گروههای اپوکساید Epoxide می باشد بدست می آید. واژه اپوکسی به تعریف دیگر بیانگر کلاسی از ماده و نحوه استفاده از آن می باشد و به دلیل گسترده بودن خواص و مصارف آنها می بایست به تعریف و مشخصات خاص آن در زمینه مورد استفاده پرداخت. اپوکسی ها کاربرد بسیار وسیعی در صنایع مختلف دارند و از آنها می توان بعنوان رنگ، پوشش دهنده، چسب، لایه محافظ، انواع کامپوزیت ها، عناصر دکوراتیو و ... استفاده کرد. یکی از کاربردهای گسترده آن در صنعت ساختمان به صورت کفپوش اپوکسی می باشد.

سیستم کفپوش اپوکسی براساس ترکیب رزین های اپوکسی با سخت کننده ها (هاردنر) می باشد. وقتی این دو جزء باهم ترکیب می شوند، رزین و هاردنر به صورت شیمیایی با یکدیگر واکنش نشان داده و یک ماده پلاستیک سخت به وجود می آید. محصول نهایی بسیار قوی، با دوام، مقاوم بوده و به شدت به لایه های زیرین خود می چسبد. نسبت اختلاط دوجزء اپوکسی براساس فرمول ساختن سیستم اپوکسی است که در آزمایشگاه کارخانه تولید کننده، با ترکیب و تست کردن نسبت های مختلف برای رسیدن به خواص نهایی خواهد بود. بنابراین کفپوش های اپوکسی بسیار قوی و محکم و با خواص منحصر به فرد هستند به گونه ای که از آنها استفاده های متنوعی برای اماکن دارای ترافیک سنگین مانند محیط های صنعتی، انبارها و سوله های ذخیره مواد، بیمارستان ها و فضاهای ورزشی می شود.

توضیح آنکه هاردنر کفپوش اپوکسی که نقش مهمی در خواص نهایی محصول بازی می کند عمدتا برپایه پلی آمید و یا پلی آمین است و انتخاب نوع آن براساس خواص نهایی کفپوش اپوکسی در فرمول کفپوش اپوکسی توسط کارخانه تولیدکننده تعیین می شود. به دلیل تخصصی بودن مطلب و نیاز به ارائه مباحث علمی، فرمولهای شیمیایی و ... در اینجا از بیان جزئیات بیشتر خودداری شده و شیدارک در مقاله ای جداگانه در خصوص آنها صحبت خواهد شد.

کفپوش اپوکسی به صورت عمده روی کفهای بتنی اجرا می شود و از حداقل 3 لایه تشکیل می شود که ضخامت تقریبی مجموع لایه ها حداقل 1.5 تا 2 میلیمتر می بایست در نظر گرفته شود. البته با توجه به نوع کاربری، خواصی که مورد نیاز است و ... ممکن است تعداد لایه ها به 7 لایه هم برسد که به صورت طبیعی باعث افزایش ضخامت کلی کفپوش شده و ضخامت کل لایه ها 3.5 تا 4 میلیمتر  می شود.

لایه های اصلی کفپوش اپوکسی شامل 1) پرایمر 2) لایه اپوکسی میانی و 3) لایه رویه (نهایی) اپوکسی می باشد.

پرایمر زیر لایه های اپوکسی دو خاصیت اصلی دارد: 1) نفوذ به منافذ مویی (غیرقابل رویت) سطح زیرین و جلوگیری از نفوذ لایه فوقانی به بستر 2) کارکرد به صورت چسب دوسویه که چسبندگی بالایی بین لایه اپوکسی فوقانی وبستر بتنی زیرین را به وجود می آورد.

به صورت کلی افزایش تعداد لایه ها از سه لایه (به 7 لایه و ...) به دلایل زیر می باشد:

• اجرای مش تقویتی: در جاهایی مانند کنج ها، گوشه ها و روی درزهای اجرایی از مش برای مسلح کردن کفپوش اپوکسی برای بهبود خواص مقاومتی آن استفاده می شود. جنس مش بهتر است از فایبرگلاس باشد که خود دارای خاصیت مقاومت کششی و انعطاف پذیری خوبی (حدود 20%) می باشد.

  

• اجرای لایه سیلیس: در رمپ های پارکینگ ها و ........

ادامه مطلب

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید.