انواع کفپوش ورزشی

کفپوشهای ورزشی نه فقط به دلیل انواع مختلف ورزشها ، بلکه به خاطر سطوح و دسته بندی های مختلف هر یک از رشته های ورزشی، بسیار متنوع و گسترده هستند. همه ورزشها مانند هر فعالیت بدنی دیگری، می توانند جراحات و آسیبهایی را به همراه داشته باشند. یکی از موثرترین راههای جلوگیری از آسیبهای ورزشی برای ورزشکاران، استفاده از کفپوشها و سایر ملزومات ورزشی استاندارد و مناسب آن رشته ورزشی است. به عنوان نمونه، یکی از نکات جالب توجه در تولید و طراحی یک کفپوش ورزشی ، توجه به میزان شوک وارد شده به بدن ورزشکار توسط کفپوش و یا میزان جذب شوک ناشی از ضربه توسط یک کفپوش است، تا آسیبهای احتمالی به بدن ورزشکاران در حد امکان کاهش داده شود.

در ادامه "شیدارک" نگاهی اجمالی به انواع کفپوشهای ورزشی خواهد داشت. در این بررسی اجمالی هم کفپوشهای مورد استفاده در فضاهای داخلی (سالنهای ورزشی) و هم کفپوشهای مورد استفاده در فضاهای خارجی (استادیوم ها و ورزشگاهها) دشته بندی شده اند.

نکته مهمی که در اینجا لازم است به آن اشاره شود، این است که برای انتخاب انواع کفپوش ورزشی استاندارد و مناسب برای هر ورزش، یکی از بهترین منابعی که می توانند به شما کمک کنند، آیین نامه ها و دستور العملهای فدارسیون همان رشته ورزشی می باشد. در این آیین نامه ها نوع کفپوش، ابعاد و اندازه زمین، مشخصات فنی مورد نیاز و حتی تامین کننده های مورد تائید فدراسیونهای جهانی به صورت کاملا شفاف، توضیح داده شده است.

• در این مقاله منظور از کفپوش، کفپوش فضاهای ورزشی است و به کفپوشهایی که بخشی از لوازم یک ورزش خاص هستند ( مانند تشک گشتی، تاتامی و ... ) اشاره نخواهد شد.

کفپوشهای ورزشی مورد استفاده در سالنها و فضاهای داخلی

ورزشهای زیادی هستند که در فضاهای داخلی انجام می شوند یا حداقل نوع و رده خاصی از آنها در فضاهای داخلی و سالنهای ورزشی انجام می شود. از این ورزشها می توان به فوتسال، والیبال، هندبال و ... اشاره نمود.

 هنگام انتخاب کفپوش مناسب برای یک ورزش ، باید به نوع ورزش و نیز وسایل مورد استفاده در آن ورزش توجه ویژه نمود. به عنوان نمونه شاید استفاده از کفپوشهای چوبی از نوع (Hardwood) برای ورزشهایی مانند والیبال و بسکتبال مناسب بوده و مورد استفاده قرار بگیرند، اما...........................................

ادامه مطلب

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید

کفپوش چیست؟

با اندکی مطالعه و جستجو، به تعاریف گوناگونی در مورد کلمه کفپوش بر خواهیم خورد. این تعاریف با تمام تفاوت هایی که با یکدیگر دارند،  همگی در یک رویکرد کلی مشترک هستند و بر این اساس می توان چنین گفت که :

کفپوش ، پوشش نهایی کف ، برای یک فضای خاص با عملکرد معماری مشخص است. این فضا می تواند یک ساختمان، یک پارک، پیاده راه یک خیابان و یا یک ورزشگاه باشد. این پوشش بر اساس نوع و محل مصرف می تواند از یک یا چند لایه مختلف تشکیل شده باشد. دانش کفپوشها امروزه یکی از مهمترین و تعیین کننده ترین زیر شاخه های تولیدی و تحقیقی در صنعت ساختمان و معماری است.

برای انتخاب یک کفپوش جهت استفاده در فضایی خاص، عوامل و پارامترهای گوناگونی باید مورد نظر قرار بگیرند که از مهمترین آنها، می توان به نوع بهره برداری و عملکرد فضا، شرایط آب و هوایی موجود و ترافیک عبوری از روی کفپوش اشاره نمود. عوامل تعیین کننده دیگری نیز در این انتخاب دخیل هستند که با توجه به شرایط پروژه می توانند درجه اهمیت گوناگونی داشته باشند، مانند : رنگ و بافت کفپوش، میزان مقاومت کفپوش به عوامل شوینده، مقاومت کفپوش نسبت به حریق، مقاومت سایشی کفپوش و ….

اما آنچه در انتخاب یک کفپوش مناسب برای یک فضا از همه موارد ذکر شده در بالا مهمتر و تعیین کننده تر است، شرایط و مشخصات فنی خاص پروژه و نیز خواسته های تیم طراحی پروژه می باشد.

برای تقسیم بندی انواع کفپوش ها می توان از ۲ رویکرد کلی استفاده نمود. در رویکرد اول کفپوش ها بر اساس عملکرد فضایی که در آن نصب یا اجرا می شوند تقسیم بندی خواهند شد. مانند کفپوش بیمارستانی، کفپوش ورزشی، کفپوش شهری، کفپوش فضای تاسیساتی و …

اما در رویکرد دیگر کفپوشها بر اساس نوع مصالح و جنس تقسیم بندی می شوند. مانند: کفپوش سرامیکی، کفپوش چوبی، کفپوش رزینی، کفپوش منسوج و …

“شیدارک“ بر اساس تجربه و دانش متخصصین و مهندسین خود، کفپوشها را بر اساس رویکردی الهام گرفته از هردو رویکرد یاد شده  و همچنین با توجه به شرایط موجود در صنعت ساختمان ایران در ۱۲ گروه مختلف تقسیم و دسته بندی نموده است.

ادامه مطلب

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید

کفپوش اپوکسی و پلی یورتان چیست؟

در این مقاله شیدارک شما را با کفپوش اپوکسی و پلی یورتان (Epoxy, Polyurethane flooring)، مشخصات فنی و کلیات آنها آشنا خواهد کرد.

آشنایی و مشخصات فنی کفپوش اپوکسی

در این مقاله واژه اپوکسی، سیستمهای کفپوش اپوکسی، تفاوتهای آن با کفپوش رویه پلی یورتان و مشخصات فنی آنها توضیح داده می شود. جهت اطلاعات بیشتر در قسمت های مختلف در جمله ها از واژه های فنی انگلیسی رایج نیز استفاده شده است.

اپوکسی Epoxy به بیان کلی یک چسباننده، پلاستیک، رنگ و یا دیگر موادی در این خصوص می باشد که از رده خاصی از پلیمرهای سینتتیک ترموستینگ synthetic thermosetting polymers (تجزیه ناپذیر در برابر گرما) که حاوی گروههای اپوکساید Epoxide می باشد بدست می آید. واژه اپوکسی به تعریف دیگر بیانگر کلاسی از ماده و نحوه استفاده از آن می باشد و به دلیل گسترده بودن خواص و مصارف آنها می بایست به تعریف و مشخصات خاص آن در زمینه مورد استفاده پرداخت. اپوکسی ها کاربرد بسیار وسیعی در صنایع مختلف دارند و از آنها می توان بعنوان رنگ، پوشش دهنده، چسب، لایه محافظ، انواع کامپوزیت ها، عناصر دکوراتیو و ... استفاده کرد. یکی از کاربردهای گسترده آن در صنعت ساختمان به صورت کفپوش اپوکسی می باشد.

سیستم کفپوش اپوکسی براساس ترکیب رزین های اپوکسی با سخت کننده ها (هاردنر) می باشد. وقتی این دو جزء باهم ترکیب می شوند، رزین و هاردنر به صورت شیمیایی با یکدیگر واکنش نشان داده و یک ماده پلاستیک سخت به وجود می آید. محصول نهایی بسیار قوی، با دوام، مقاوم بوده و به شدت به لایه های زیرین خود می چسبد. نسبت اختلاط دوجزء اپوکسی براساس فرمول ساختن سیستم اپوکسی است که در آزمایشگاه کارخانه تولید کننده، با ترکیب و تست کردن نسبت های مختلف برای رسیدن به خواص نهایی خواهد بود. بنابراین کفپوش های اپوکسی بسیار قوی و محکم و با خواص منحصر به فرد هستند به گونه ای که از آنها استفاده های متنوعی برای اماکن دارای ترافیک سنگین مانند محیط های صنعتی، انبارها و سوله های ذخیره مواد، بیمارستان ها و فضاهای ورزشی می شود.

توضیح آنکه هاردنر کفپوش اپوکسی که نقش مهمی در خواص نهایی محصول بازی می کند عمدتا برپایه پلی آمید و یا پلی آمین است و انتخاب نوع آن براساس خواص نهایی کفپوش اپوکسی در فرمول کفپوش اپوکسی توسط کارخانه تولیدکننده تعیین می شود. به دلیل تخصصی بودن مطلب و نیاز به ارائه مباحث علمی، فرمولهای شیمیایی و ... در اینجا از بیان جزئیات بیشتر خودداری شده و شیدارک در مقاله ای جداگانه در خصوص آنها صحبت خواهد شد.

کفپوش اپوکسی به صورت عمده روی کفهای بتنی اجرا می شود و از حداقل 3 لایه تشکیل می شود که ضخامت تقریبی مجموع لایه ها حداقل 1.5 تا 2 میلیمتر می بایست در نظر گرفته شود. البته با توجه به نوع کاربری، خواصی که مورد نیاز است و ... ممکن است تعداد لایه ها به 7 لایه هم برسد که به صورت طبیعی باعث افزایش ضخامت کلی کفپوش شده و ضخامت کل لایه ها 3.5 تا 4 میلیمتر  می شود.

لایه های اصلی کفپوش اپوکسی شامل 1) پرایمر 2) لایه اپوکسی میانی و 3) لایه رویه (نهایی) اپوکسی می باشد.

پرایمر زیر لایه های اپوکسی دو خاصیت اصلی دارد: 1) نفوذ به منافذ مویی (غیرقابل رویت) سطح زیرین و جلوگیری از نفوذ لایه فوقانی به بستر 2) کارکرد به صورت چسب دوسویه که چسبندگی بالایی بین لایه اپوکسی فوقانی وبستر بتنی زیرین را به وجود می آورد.

به صورت کلی افزایش تعداد لایه ها از سه لایه (به 7 لایه و ...) به دلایل زیر می باشد:

• اجرای مش تقویتی: در جاهایی مانند کنج ها، گوشه ها و روی درزهای اجرایی از مش برای مسلح کردن کفپوش اپوکسی برای بهبود خواص مقاومتی آن استفاده می شود. جنس مش بهتر است از فایبرگلاس باشد که خود دارای خاصیت مقاومت کششی و انعطاف پذیری خوبی (حدود 20%) می باشد.

  

• اجرای لایه سیلیس: در رمپ های پارکینگ ها و ........

ادامه مطلب

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید.

کفپوش وینیل چیست؟

کفپوش وینیل از جمله کفپوشهای رزینی (انعطاف پذیر) محسوب می شود و نزدیک به یک قرن است که در حال تولید و استفاده می باشد. کفپوش وینیل کفپوشی انعطاف پذیر است که از چند لایه که کاملا به یکدیگر فشرده شده اند ساخته می شود و در حقیقت کفپوش وینیلی کفپوشی کامپوزیتی و رزینی محسوب می شود.

اصلی ترین ماده تشکیل دهنده کفپوش وینیلی، پلی وینیل کلراید (polyvinyl chloride or PVC) یا pvc است و به همین دلیل این کفپوش را کفپوش وینیلی و یا کفپوش pvc می گویند. سایر مواد تشکیل دهنده این کفپوش پر کننده ها، رنگ، لایه های محافظ، فایبر گلاس و ... می باشد.

کفپوش وینیلی را بطور کلی می توان کفپوشی سالم، راحت با نگهداری و تمیز کاری آسان به شمار آورد که تنوع رنگ و طرح و بافت بی شماری دارد. این کفپوش می تواند جایگزینی برای کفپوشهای چوبی، سرامیک، سنگ و ... باشد.

برای آشنایی بیشتر با لایه های کفپوش وینیلی، می توانید مقاله "کفپوش وینیل از چه لایه هایی تشکیل شده است" را مطالعه کنید.

 انواع کفپوش وینیلی

کفپوشهای وینیلی بطور کلی به 3 روش عمده تولید و مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از 

1- کفپوش وینیلی تایل

2- کفپوش وینیلی رولی

..........

ادامه مطلب

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید

 

 

پلاستو وود یا کامپوزیت چوب پلاستیک ( WPC )

پلاستو وود یا کامپوزیت چوب پلاستیک (Wood-plastic composite-WPC) به صفحات و پروفیلهایی اطلاق می شود که از پلاستیک بازیافت شده (یا بازیافت نشده) و ذرات چوب کوچک (یا الیاف چوب) ساخته شده است.

پلاستو وود یا کامپوزیتهای چوبی پلاستیکی (Wood-plastic composite) که به اختصار WPC نامیده می شوند، کامپوزیتهایی هستند که از ترکیب موادی همچون الیاف چوب طبیعی ، پلاستیک و ترموپلاستیک ها و مواد افزودنی مخصوص ساخته می شوند.

در اواخر قرن بیستم و پس از تخریب گسترده جنگلها به دست بشر، متخصصین به این فکر افتادند که محصولی جدید را جایگزین چوب کنند. در دهه 90 متخصصین آمریکایی موفق شدند با ایده تولید محصول سبز به این مهم دست پیدا کنند و کامپوزیت چوب پلاستیک را تولید کردند. این محصول در مدت زمانی کوتاه توانست به عنوان راه حلی مطلوب در استفاده از محصول جایگزین چوب خود را مطرح نماید و بخش زیادی از بازار را در اختیار بگیرد.

روشهای تولید و ترکیبات

در تولید پلاستو وود یا کامپوزیت چوب پلاستیک به طور عمده 3 دسته از محصولات مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از:

• پر کننده ه (چوب یا الیافهای و پرکننده های سلولزی)
• پلیمرهای گرمانرم ( پلی اتیلن HDPE و LDPE ، پلی ونیل کلراید PVC ،پلی پروپیلنPP و ... )
• مواد افزودنی ( مواد جفت کننده، تثبیت کننده ها،رنگ،روان کننده ها و کند سوز کننده ها،مواد مقاوم به قارچ و ....)

میزان ترکیب و طرح اختلاط این مواد با توجه با ویژگی های مورد انتظار محصول نهایی بسیار متفاوت خواهد بود. با توجه به پیشرفتهای تکنولوژیکی می توان طیفی بسیار گسترده از مواد افزودنی را در این محصول مورد استفاده قرار داد و، ویژگی هایی مانند مقاومت به خش پذیری، مقاومت به UV ، مقاومت نسبت به حریق، مقاومت های مکانیکی و ... را با توجه به نیازهای پروژه تغییر داد.

برای آشنایی با استانداردها و مشخصات فنی پلاستو وود می توانید مقاله "پلاستو وود،استانداردها و نکات فنی" را مطالعه کنید.

خط تولید پلاستو وود به روش اکسترود

عمده ترین روشهای تولید پلاستو وود یا کامپوزیت چوب پلاستیک عبارتند از:

• روش اکستروژن
• روش قالب گیری تزریقی
• روش قالب گیری صفحه ای
• روش قالب گیری فشاری

از میان روشهای ذکر شده در بالا، روش اکستروژن متداول ترین روش است. در این روش پس از اینکه مواد اولیه با یکدیگر ترکیب شدند، بصورت خمیری نرم درآمده، تحت فشار بالا...................................

ادامه مطلب

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید